Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica L.)

Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica L.)

Pokrzywa zwyczajna to zioło, którego właściwości lecznicze znane były już w starożytności. Ma działanie oczyszczające, wpływa korzystnie na trzustkę, leczy choroby dróg moczowych oraz obniża poziom cukru we krwi. Najlepsze efekty zdrowotne przynosi picie herbaty z pokrzywy z młodych pędów zbieranych wiosną i jesienią. Herbatę przygotowuje się najprościej zalewając wrzątkiem ziele. Korzenie oraz liście pokrzywy mają wiele właściwości leczniczych:



Korzenie pokrzywy:

  • Zmniejszają przerost prostaty i nacisk gruczołu krokowego na moczowód.
  • Wzmacniają napływ moczu oraz zwiększają odstępy pomiędzy jego oddawaniem.
  • Pomagają w dolegliwościach dróg moczowych.

Liście pokrzywy stosowane w postaci naparu.

  • Zwiększają wydalanie moczu, w którym znajduje się szereg szkodliwych produktów przemiany materii takich jak mocznik i amoniak. Mają zastosowanie wspomagające w leczeniu zapalenia dróg moczowych oraz przewlekłej kamicy nerkowej.
  • Poprawiają trawienie oraz korzystnie wpływają na funkcjonowanie układu pokarmowego. Przynoszą ukojenie w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, mają także działanie przeciwbiegunkowe.
  • Wpływają korzystnie na układ sercowo-naczyniowy, działają wspomagająco przy niedokrwistości.
  • Hamują małe krwawienia, zapobiegają także nadmiernemu poceniu się.
  • Mają działanie przeciwzapalne.
  • Zwiększają odporność organizmu na infekcje wirusowe.
  • Przynoszą ukojenie w dolegliwościach reumatycznych.

Liście pokrzywy obfitują w duże ilości kwasów organicznych, flawonoidów, garbników, karetonoidów, kwasu pantotenowego a także witamin: K, B2, C, K oraz E. Są także bogatym źródłem składników mineralnych takich jak wapń, żelazo, potas, fosfor magnez, mangan i krzem.

Pokrzywa jest bardzo cennym źródłem żelaza, szczególnie w stanach jego niedoboru w organizmie.

Zastosowanie w kosmetologii:

Pokrzywa jest powszechnie stosowana w kosmetykach do pielęgnacji twarzy, jest dodawana do szamponów (bardzo znany w Polsce szampon pokrzywowy), a także do past do zębów. Stosuje się ją wewnętrznie i zewnętrznie przy wypadaniu włosów, zaburzeniach skóry takich jak: wypryski, zapalenie łojotokowe skóry, trądzik lub łupież.

Jak wygląda?

Pokrzywa należy do roślin wieloletnich, występuje zwykle w dużych skupiskach. Jej liście mają ciemnozielony kolor oraz kształt sercowaty spiczasty o ząbkowanych brzegach, które ułożone są parami naprzeciwlegle. Żeńskie i męskie kwiaty zlokalizowane są na oddzielnych roślinach, zebrane w długie i luźne kwiatostany. Okres kwitnienia pokrzywy odbywa się od lipca do października.

Gdzie rośnie?

Pokrzywa najczęściej rośnie w miejscach nasłonecznionych lub zacienionych. Wyrasta na podłożu bogatym w związki azotu (parki, sady, ogrody, obrzeża lasów).

Zbiór pokrzywy: kiedy i gdzie?

Liście pokrzywy należy zbierać przed rozpoczęciem procesu kwitnięcia odrywając je z łodyg na świeżo lub ścinając całe jej pędy (a następnie po ususzeniu łodyg odrywając liście). Po zebraniu liście należy dokładnie umyć a następnie suszyć w zacienionym i przewiewnym miejscu. Liście zbieramy wczesną wiosną lub późną jesienią.

Dlaczego liście pokrzywy nas parzą?

Liście pokrzywy już dawno zostałyby strawione przez owady, gdyby nie parzące właściwości jej włosków. Mają one igiełki, które wstrzykują pod skórę mieszankę kwasu mrówkowego, histaminy i serotoniny, co wywołuje swędzenie, ból, zaczerwienieni i bąble z powodu poparzenia.

Przepisy z pokrzywy

mus z pokrzywy

Napar z pokrzywy:

Łyżkę ususzonych liści z pokrzywy zalać wrzątkiem. Przykryć talerzykiem, pić po przestygnięciu. Stosować do picia i płukania włosów a także do irygacji w przypadku wystąpienia upławów.

Ostatnio dodane artykuły:
Komentarze: